Site Overlay

Feel the emotion, don’t become it

Gevoelens vragen om gevoeld te worden. Gevoelens hebben je wat te vertellen, ze behartigen jouw belangen. Ze wijzen je de weg en brengen je bij je behoeften, verlangens en je grenzen.

Luister.
Neem waar.
Sta toe.
Doorvoel.
Uit.
Deel.
Zonder oordeel.

Zorg dat jij jouw gevoelens en emoties kent, herkent en erkent. Maar als het moment daar is, laat ze dan ook weer los zodat ze niet met jou aan de haal gaan.

Feel the emotion, don’t become it.

Maar wat doe je wanneer dat toch gebeurt?
Wanneer angst je zo in de greep heeft, dat je niets meer durft? Of wanneer je iedere keer weer ontploft van woede, als iets niet gaat zoals je verwacht?

Laten we het eens over boosheid of woede hebben..

Woede wordt veroorzaakt door het oordeel wat je over een situatie hebt en door de verwachtingen over hoe die situatie zou moeten zijn.
Als de situatie dus anders is dan je verwacht, word je boos.
Woede is moeilijk te controleren, maar je verwachtingen en oordelen kun je prima veranderen. De eerste stap is dus om te leren welke verwachtingen en oordelen je woede veroorzaken. Zonder verwachting ook geen teleurstelling.

Wanneer je boos of woedend bent helpt het niet om deze te onderdrukken. Dan blijft het onderhuids door etteren, soms lijkt het te verdwijnen om op een onverwachts moment weer naar boven te komen.
Beter is het om je handelen even uit te stellen (tot 10 tellen?) en je boosheid waar te nemen. Waar zit het, hoe voelt het, hoe reageert mijn lijf, welke houding neem ik aan? Daarmee richt je je niet op de oorzaak (de zondebok) maar op de emotie zelf. Het is namelijk niet de ander of de situatie die jouw boosheid veroorzaakt maar jouw reactie daar op.

Door je te richten op jezelf en op wat je werkelijk voelt, dit toe te staan en te benoemen, kan de emotie ruimte krijgen om te transformeren.

Frustratie is een vorm van boosheid die we allemaal wel kennen. Frustratie projecteert de boosheid op een ander, waarbij je tegelijk andere gevoelens in jezelf (onbewust) negeert. Misschien zit er wel veel verdriet wat geen ruimte krijgt, of angst, of schaamte…
Door het onderliggende gevoel niet te herkennen en te erkennen, maar af te dekken met boosheid ontstaat frustratie.

Herken jij dit en wil je hier eens verder naar kijken? Ik help je daarbij graag een handje.