Artikel van Jeffrey Wijnberg, www.psycholoogwijnberg.nl
Gebrek aan liefde. Dat is de grootste kwaal die onderhuids in Nederland woekert. Nu is dat niet een typische aandoening waar de Nederlander aan lijdt. Overal in de wereld hebben mensen een tekort aan genegenheid. Maar feit is wel dat de Nederlander niet uitblinkt in het uiten van zijn warmste gevoelens.
En al helemaal niet al het gaat om lichamelijke aanraking. Dat is ook de reden waarom 60% van de mensen die bij de huisarts op het spreekuur verschijnen wel klachten hebben, maar geen officiële medische diagnose meekrijgen. Als gevolg van dit fenomeen heeft de huisarts een probleem. Hij wil niets liever dan zijn patiënten het juiste medicijn toedienen. Maar, hij kan moeilijk iedereen met hartzeer op schoot nemen, afgezien van het feit dat het wettelijk verboden is. Hij kan hooguit de patiënt een beetje extra aandacht geven in de hoop dat liefdevol, professioneel contact het leed wat verzacht. Bovendien is hij daar ook niet voor opgeleid. Ik bedoel, een huisarts heeft geen kennis als het gaat om de genezende kracht van professionele aanraking. En ook al zou hij die kennis wel hebben, hij heeft domweg geen tijd om iedereen op een deugdelijke manier te behandelen.
Daarom wordt het de hoogste tijd dat behandelaars zoals de fysiotherapeut, de schoonheidspecialist en andere geoefende lichaamsmasseurs meer aanzien krijgen. Zowel door verzekeraars als door de medische gemeenschap als geheel worden deze specialisten, die het masseren van het lichaam in de vingers hebben, als tweederangs (paramedici) behandelaars weggezet.
Nu krijgt u van mij geen wetenschappelijk bewijs dat hand-op-huid-behandeling een diep genezende werking heeft. Laat daar iemand eindelijk eens op promoveren. Voor nu moet u mij op mijn woord geloven: niets kan de mens zo doen opknappen als het in alle vezels ervaren van zijn eigen lichamelijk bestaat. Als er al een ziel bestaat, dan is deze vooral voelbaar wanneer de bedreven masseur met zijn vloeiend bewegende aanrakingen tot ver onder de huid doordringt. De patiënt ontdekt niet alleen dat hij lichaamsonderdelen heeft waarvan hij het bestaan allang was vergeten, hij ervaart ook een vorm van emotionele bevestiging waar geen enkel ander soort contact tegenop kan. Hand op huid is nu éénmaal de krachtigste en meest directe manier om te ervaren dat je er mag zijn. Het is een gouden combinatie van schouderklop, knipoog en glimlach die met de energie van de behandelaar in ritmische bewegingen op het lichaam van de patiënt wordt overgebracht.
Overigens, er is wel wetenschappelijk bewijs dat een gebrek aan fysiek contact voor kinderen desastreus is voor de (geestelijke) gezondheid. En waarom zou dat anders zijn voor volwassenen? Ieder mens, groot of klein, verdient het om met enige regelmaat van binnen te worden opgewarmd. Zijn buitenkant is daar speciaal voor gemaakt.